hesabın var mı? giriş yap

  • aziz sancar gittigi icin aziz sancar oldu.

    gidenler garson degil aziz sancar, ugur sahin olmaya baksin. insanliga sunduklari katkilardan illa ki nasibimizi aliriz.

  • insan olduğunu iddia eden herkesin kontrol etmesini ve en az bir kuzucuğa hediyesini göndermesini dilediğim güzel etkinlik.
    http://leyladansonra.com/
    ben çukurova üniversitesi'nde bekleyen sündüz fatma'ya, yeni yıl gelmeden ulaştıracağım o hayalindeki
    "uzun saçlı, kuaför setli, büyük bebek"i...
    lütfen siteyi arada bir kontrol edin.
    şu an bekleyen başka bir çocuk yok.
    ama her an olabilir.
    hastanede zaman geçirmek büyüklere ve hasta yakınlarına bile öyle zor geliyor ki...
    çocukların halini düşünmek bile insanı mahvediyor.
    ve o miniklerin istedikleri öyle küçük şeyler ki...
    bu ay sinemaya gitmeyerek,
    %50 indirim palavrasıyla ihtiyaçtan fazla aldığımız makyaj malzemelerini reyonlara geri bırakarak,
    sadece bir öğlen yemeğimizden kısarak alabiliriz.
    lütfen bu siteyi sık kullanılanlarınıza ekleyin.
    mutlu olmak istiyorsanız siz de bir çocuğu mutlu edin...

  • hahahaha kendi ömrünü pazarlığa çıkarmamış zavallı.

    siyasal islamcılık budur azizim. tam olarak bu. başkalarının hayatı üzerinden efelenmek.

    ekleme: kendi ömrünü de kattığını söyleyenler oldu. tekrar izleyince hak verdim. ama değişen bir şey yine de yok. başkasının hayatını kendi çocuğunuz bile olsa böyle pervasızca birilerine feda etmek sağlıklı bir zihne işaret etmez.

  • helali hoş olsun, harcayın aslanlarım benim. sümeyyenur'ların talhacan'ların benzin paralarına gideceğine harcadıklarınız, aslanlar gibi ecnebinin cebine gitsin. havalarda uçuçsun latteler, makiyatolar.

  • post-mortem isimli filmde geçiyordu:

    bir adam günah çıkarmak ister.

    -peder, bir günah işledim!

    -ne günah işledin?

    -dün plajda sevgilimin göğüslerini elledim.

    -mayosunun üstünden mi yoksa altından mı elledin, evlat?

    -üstünden, peder.

    - çok salaksın, ikisinin de günahı aynı!

  • izmir seferihisarda yaptım askerliğimi. asteğmen olarak yapıyorum, öğretmen kökenli olduğum için nöbet tutmayan askere ceza vermek yerine, tutana ödül vereyim dedim. boyoz alıyorum sabaha karşı 4-6 nöbetinin ilk saatinde nöbet kulübelerine uğruyor bırakıyorum. bir süre sonra iki kişilik nöbet yerinde beni bekleyen 6-7 asker olmaya başladı. hoşuma gitti tabi bu böyle devam etti, çaylar demleniyor falan. bir gün askerin biri boyozdan bir lokma ısırdı çaydan bir yudum aldı, döndü bana dedi ki, komutanım top oynarken anamın verdiği domates peynir ekmekle, sabahın köründe senin verdiğin boyoz yarışır, ikisini de ömür billah unutmam dedi. o zaman fark ettim, anlatacaklar bunu yıllarca. boyozu askere dağıtıyorum diye ucuz veren fırıncı sen de sağol.

  • bu adamın her beğendiğim karikatürünü yazmaktan sakınıyorum; ama bazılarını da yazmadan olmuyor. milliyet gazetesinin 23 temmuz günkü ilavesinde yer alan karikatür de pek yarıcı ("yarıcı" diyerek spoiler yaptım):

    - maaşım yetmiyor müdür bey...
    - ne kadar alıyodun sen?...
    - iki buçuk milyar.. ama bahşişlerle bi buçuk oluyo..
    - nasıl bahşişlerle bi buçuk oluyo?
    - bahşiş bırakmayı çok seviyorum.. bol bol bahşiş bırakıyorum her yere...
    - çıkar mısın dışarı...
    - olur..
    - o masaya bıraktığını da alır mısın?...
    - kendine bişeyler alırsın..