• unutmadık. ekrem imamoğlu hala zorbaca hukuksuzca esir tutuluyor. unutmayın!
  • istediğiniz kadar unutmadık yazın bal gibi unutulmuştur. halkımız tarafından konformizm adına satılmıştır. elbette gelecekte cumhurbaşkanı olabilir, hapisten konjonktür gereği çıkabilir ama bu kadar uzun süre bir belediye başkanının iddianamesi düzenlenmemiş bir davadan içeride olması skandal ötesidir ve bunu halk engelleyememiştir.
  • “yolumuz uzun, heyecanımız yüksek. gençliğimiz var. gençliğimiz var! biz adalate susamış, demokrasiye inancı tam türk gençliğiyiz!”
  • ataturkun kurdugu ulus devlet yapisini bozmaya calisip, mezhep yapisina döndürüp, israil icin kolay lokma olma hedefine hizmet eden saray ve stepnesi tarafindan esirligi devam etmektedir.

    pek yakinda, gencliginin geri kalanini bu dahili hainleri temizlemekle gecirmek uzere disari çıkacaktir.
  • millet kendisi için direnmeye ve mücadele etmeye devam ediyor, beşinci ayına girdik bu direnişin. bugün yine istanbul'da on binler haykıracak imamoğlu lehine.

    --- spoiler ---

    filmin sonunda imamoğlu cumhurbaşkanı oluyor.

    --- spoiler ---
  • imamoğlu'nun bugün t24 yazısının tamamını okudum, duygularıma tercüman olmuş. mevcut düzen daha iyi nasıl anlatılabilir hatta daha doğrusu nasıl anlarlar ülkeyi getirdiği bu durumu bilemiyorum. atalarımızın sefalet içinde can kayıpları vererek kazandıkları demokrasiyi millet bir kişiye geri teslim etti, 19. yüzyıldan itibaren osmanlı padişahlarının bile sahip olmadığı bir güce ulaştırdı seçilecek olanı; bakın bu ismin kim olduğu önemli değil, yarın bir gün o gider diğeri gelir. eskinin gelecek nesilleri şimdinin yaşlıları olan tayfa bir bedel ödemeden bu haklara sahip olduğu için kıymetini bilemedi ama hatalı tercihlerin bedelini gençliğimizle biz ödedik ve haklarımızı yeniden inşa etmek için daha fazlasını ödemek zorundayız. şeriatın nasıl bir şey olduğunu anlamak istiyorsanız afganistan'da uçağın kanatlarında bir umut amerika'ya ulaşmak isterken havada patır patır düşen o insanları düşünerek görebilirsiniz.
  • benim için bu isim hukuk filan dinlemeyen bir teşkilatın devlete hakim olmasının ispatıdır. bu devlet artık benim devletim değildir. ölen askeri, polisi, doktoru, orman/itfaiye işçisi filan umurumda değildir, hepsi mevcut yamuk düzenin hizmetkarıdır. sonucunda mottom azdan az çoktan çok giderdir.

    bir insanı kodeste çürütmek için fiziksel ve oynanmamış delil ile suçunun ispatı şarttır. fetö hakimiyeti zamanında da çizgim aynıydı, bugünkü fetöden beter yapı karşısında da. fetö en azından belge üretmekle uğraşırdı, şimdi dedikodu (itiraf :) yeter görülmekte.

    tek tesellim, 15 temmuzda "ne farkeder amk" ileri görüşlülüğümle keyfime bakmamdır. devlet böyle bir şey değildir.
  • ekrem imamoğlu'nun bakırköy direnişinde okunan mektubunda ;

    “bizi içeri atarak, vatandaşın gözünde itibarsızlaştırmaya çalışarak koltuklarını muhafaza altına alacaklarını zannediyorlar ama bu kirli planları ellerinde patladı.

    kurdukları her kumpas onları kaçınılmaz sonlarına daha hızlı yaklaştırıyor.”
  • (bkz: 23 temmuz 2025 ekrem imamoğlu t24 yazısı)

    toplantı yapmak için iki valiz jammer taşıdığı ve güvenlik kameralarını bantladığı a takımından 5 kişiden 3'ü itirafçı olmuş. gelmiş bana laga luga yapıyor dedirten.

    güçler ayrılığı ne onu bile bilmediğine eminim.

    başkanlık sistemi bu ülkenin başına gelmiş en iyi şeydir;

    cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi, 2017 anayasa değişikliği ile önceki parlamenter sisteme kıyasla kuvvetler ayrılığını güçlendiren bir yapı oluşturmuştur. parlamenter sistemde, %34 gibi bir oy oranıyla bir parti hem yasamayı (tbmm) hem de yürütmeyi (hükümet) kontrol edebiliyordu, çünkü hükümet tbmm’den çıkıyordu (1982 anayasası, madde 110). örneğin, 2002 genel seçimlerinde adalet ve kalkınma partisi (akp), %34,28 oy oranıyla 550 sandalyeli tbmm’de 365 sandalye (%66) elde ederek hem yasama hem de yürütme erkini domine etmiştir. bu, yasama ve yürütmenin iç içe geçmesi nedeniyle kuvvetler ayrılığını zayıflatıyordu. yeni sistemde ise yürütme (cumhurbaşkanı), halk tarafından %50+1 oyla, iki turlu bir seçimle belirlenirken (madde 101), tbmm ayrı bir seçimle seçilmektedir (madde 77). bu ayrım, 2023 seçimlerinde muhalefet adayının kazanması durumunda görülebileceği gibi, yasama ve yürütmenin farklı ittifaklar tarafından kontrol edilmesini mümkün kılmaktadır (örneğin, tbmm’de cumhur ittifakı, yürütmede millet ittifakı). ayrıca, tbmm’nin cumhurbaşkanlığı kararnamelerini kanunla geçersiz kılma yetkisi (madde 104/17) ve ohal kararlarını denetleme yetkisi (madde 119), yasamayı yürütmeden üstün kılarak kuvvetler ayrılığını güçlendirmektedir.

    yeni sistem, siyasi istikrarı korurken kuvvetler ayrılığını destekleyen denetim mekanizmaları sunmaktadır. parlamenter sistemde, 1990’larda sıkça görülen hükümet kurma krizleri ve neredeyse her iki senede bir erken seçim ihtiyacı istikrarsızlığa yol açıyordu; örneğin, 1991 (dyp-shp koalisyonu), 1995 (anap-dyp, ardından dyp-chp) ve 1999 (dsp-mhp-anap) gibi koalisyon hükümetleri kısa ömürlü olmuş, 1994, 1995 ve 1999’da erken seçimler yapılmıştı. dahası, ohal yetkileri hükümet tarafından kullanılıyor, tbmm’nin denetimi çoğunluk hükümetin elindeyken formaliteye dönüşüyor ve ohal kararnameleri anayasa mahkemesi’nin denetimine kapalıydı (madde 121). cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi’nde ise iki turlu seçim, cumhurbaşkanının mutlaka seçilmesini sağlayarak hükümet kurma krizlerini ortadan kaldırmaktadır (madde 106). tbmm’nin, ohal kararnamelerini kanunla geçersiz kılma yetkisi ve 3/5 çoğunlukla erken seçim kararı alabilmesi (madde 116), yürütmeyi dengelemektedir. her iki erkin halk tarafından seçilmesi, meşruiyeti artırırken, cumhurbaşkanlığı için %50+1 şartı, yürütmenin geniş halk desteğine dayanmasını gerektirmektedir. bu yapı, eski sistemdeki %34’le tüm güçleri ele geçirme olasılığını ortadan kaldırarak, yasama, yürütme ve yargı arasında daha dengeli bir kuvvetler ayrılığı sağlamaktadır.

    adalet ve kalkınma partisi’nin (akp) bu sistemle gücü paylaştığı, parlamenter sistemin sağladığı avantajları terk etmesiyle açıkça görülmektedir. parlamenter sistemde, akp 2002’de %34,28 oy oranıyla hem yasama hem de yürütmeyi kontrol ederek ohal gibi kritik yetkileri denetime tabi olmadan kullanabiliyordu, çünkü hükümet tbmm’den çıkıyordu ve çoğunluk akp’nin elindeydi. yeni sistemde ise yürütmeyi almak için %50+1 oy şartı ve iki turlu seçim, daha geniş bir halk desteği gerektiriyor; örneğin, 2023’te muhalefet adayının kazanması durumunda yürütme millet ittifakı’nda, yasama ise cumhur ittifakı’nda olabilirdi. bu, güç paylaşımını mümkün kılıyor, zira eski sistemde %34’le her şey alınabilirken, şimdi ittifaklar zorunlu hale gelmiştir. ayrıca, yeni sistemde ittifak yasasıyla %10’luk seçim barajı etkisizleşmiş, tbmm’de daha yüksek temsil sağlanmıştır. cumhurbaşkanının yetkileri, kararname çıkarma (madde 104) ve ohal ilanı (madde 119) gibi alanlarda geniş görünse de, tbmm’nin süresiz veto yetkisi (kararnameleri kanunla geçersiz kılma) ve ohal denetimi, yürütmeyi sınırlandırmaktadır. anayasa mahkemesi ve hâkimler ve savcılar kurulu atamalarındaki görev süresi sınırlamaları da (madde 146, 159) cumhurbaşkanının yargıyı tamamen kontrol etmesini engeller. bu yapı, akp’nin eski sistemdeki mutlak güç avantajını bilerek terk ettiğini ve kuvvetler ayrılığını güçlendiren bir paylaşımı tercih ettiğini göstermektedir, çünkü sistem, yasama ve yürütmenin ayrı meşruiyet kaynaklarına dayalı olarak dengelenmesini ve daha çoğulcu bir temsili garanti etmektedir.
  • görsel

    kumar borcunu ödemek için aktrollük yapan ''şey'' tarafından, her gün sınırsız entry ile dezenformasyon yapılmasına karşın herhangi bir yaptırım uygulanmamaktadır.

    kanıt
    (bkz: #176122017)

    bir insan için bu denli büyük bir yükün altındayken, imamoğlu'nu düzenli ve fütursuzca karalamak hayatın olağan akışına aykırıdır.

    ama ''şey'' işte. :d

    ***

    cumhuriyet tarihinin en büyük zulmüyle karşı karşıya kalan başkan.

    allah sabredenlerle beraberdir.
hesabın var mı? giriş yap