35966 entry daha
  • karmaşık.

    biri senden gerçekten hoşlandığında bunu gerçekten anlarsın, kafanda soru işareti olmaz.

    ama bunu bile bile niye bi umut hala bekliyorum, bilmiyorum :/

    hafızam zayıf o yüzden şu anki hissimi buraya not ediyorum, yıllar sonra dönüp baktığımda umut etmekle hata yapmışım diyeceğim muhtemelen askdk
  • öfke.

    geçecektir.
  • kiraz sapı çayı içerek keyif yapıyorum. yorgunum ama keyifliyim.
  • ben genel olarak bu hayatta kendimi oldukça şanslı bulurum. o yüzden de payıma düşen yaşantıdan tatmin olmuş hissediyorum. hani bir zamanlar çok popüler olan "muhteşem hatalar" diye bi kitap vardı. kitabın bazı kısımlarında size seçenekler sunulurdu ve mesela o kapıdan geçmeyi tercih ederseniz bilmem kaçıncı sayfaya, geçmemeyi tercih ederseniz de yüz bilmem kaçıncı sayfaya gider hikayenin seçtiğiniz versiyonuna ait yazılan "son" a ulaşırdınız. gerçek hayattan farklı olarak bu kitapta geri dönüp diğer ihtimali seçmeniz halinde sizi bekleyen sonu da öğrenebilirdiniz. "bi kitap okudum ve hayatım değişti. " demeyeceğim elbette. ama hayat bana aynı bu kitaptaki gibi bi çok defa ve bi çok konuda geriye dönüp belkinin öteki tarafını görme şansını verdi. iş hayatında, ikili ilişkilerde vb. eminim bunu çok az insan deneyimlemiştir, pek çok insan ise" o güne dönebilsem,o telefonu açmış olsam, o cümleyi kurmamış ya da o riski almış olsam" diye hala düşünmektedir. madem belkinin öteki tarafını gördüm o zaman açıklıkla bunu söylemeliyim ki "keşke" dediğiniz o eylemi yapmış ya da yapmamış olsaydınız da hayatınızın büyük resminde pek bir şey değişmeyecekti. üç aşağı beş yukarı bugün kendinizi ve içinde bulunduğunuz hayatı nasıl değerlendiriyorsanız yine öyle değerlendirecektiniz. hayatta gerçek olan tek bir motto var ki "her şey olacağına varıyor." inanın bana tecrube ile sabit.
  • çok bunalmistim ki atladım bu sıcak ankara gecesinde motoruma 60 km yol yaptım küçük scooter la havam değişti vallahi. terapi gibi geldi. rahatladım . şimdi de netflix e geleceğe mektuplar diye dizi gelmiş onu açtım ohh dokunmayin şabanima:)
  • uyanmam gereken saatin 2 saat öncesinde uyanıp “daha vaktim var” mutluluğuyla dönüp uyuyamama huzursuzluğu.
    ne mutlu, ne mutsuzum.
    öyle bi boşluk ki… çay koysam içecek ruh yok, kahve yapsam çarpıntıya değmez.
    telefon elimde ama yazacak kimse yok.
    “nasılsın?” diye sorsa biri, cevabım şu olurdu: “valla aç değilim ama içim kazınıyo.”
    kısaca: netflix sormasın, iyiyim mi diye. değilim.
  • dünyaya karşı ve kendime karşı umutları yitiriyorum. mutlu olduğum bazı anlar baltalanmadan geçmiyor. cidden çok sıkıldım.
  • kendi koruma kalkanımı üstümden kaldırdığım bir dönemdeyim. özellikle kendime zarar verme gibi bir çabam yok ama üstümden tır geçse, birisi karşıma geçip silah çekse ya da herhangi bir kaza başıma gelse “olacağı varmış” deyip geçecek kadar umrumda değil kendim. kaybedeceğim en büyük şeyi kaybettim kendimi kaybetmişim çok mu ? özellikle kendime bir zarar verme durumum yok ama kaybetme korkum artık kalmadı çünkü kaybedeceğim en büyük, en güzel, en önemli parçayı kaybettim. bu saatten sonra kanser olup hastaneye yatsam sağlık olsun, olacağı varmış modunda yatar geçmesini beklerim ama içinde bulunduğum durumdan da gram rahatsız olmadan yaşamaya devam ederim.
  • tuhaf hissediyorum, bir sürü olay oluyor ülkemde, dünyada. bu olayları sürekli takip ettiğimde hem üzülüyorum hem sinirleniyorum, sonra bir süre takip etmiyorum kendimi çok sorumsuz ve duyarsız hissediyorum ama duyarlı olmaya çalıştığımda da elimden bir şey gelmiyor, böyle enteresan bir ikilem.
    elimden gelen şey sanırım bu vatana ve millete hayırlı çalışkan bir türk genci olmak, ata'mızın emanet ettiği bu vatanı çok seviyorum ama artık umutlarım tükenme noktasında....
24 entry daha
hesabın var mı? giriş yap