975 entry daha
  • bazı duyguları unutmak iyi olabilir. sürekli acı çeker, sürekli çağırır halde olmak sonsuzlukla ilişkilendirilebilecek bir durum oluveriyor. diğer duygular gelip geçiyor diye düşünüyoruz. acının gitmesine izin vermiyoruz, özel bir proje üzerinde çalışır gibi çalışıyoruz üzerinde. zamanı yavaşlatıp bizi sonsuza ittiğine dair bir bilgi, bir servet oluyor elimizde. ama bu sadece acı ile mi ilgili? damıtılmamışlığından yararlanıyoruz. diğer duygular işlenebilirlikleri yüksek olduğu için gelip geçiyor. ama acı ham bir duygu. ya bir gün "geçti işte." diyip geçip gitmesine izin verirsek ne olacak? acıyı unutmak o zaman, kara delik gibi. bilgiyi de zamanıyla beraber yutuyor.
  • yemeklerdeki acı, tat almak ile mustarip olmak arasındaki o ince çizgide duran lezzetli bir çelişkidir.
hesabın var mı? giriş yap