çöpte dostoyevski buldum

• mubi üzerinde izlediğim ilk yapımlardan biriydi. fakirliğin, hayatta kalma içgüdüsünün ve “abi edebiyat ruhu doyurur mu?” sorusunun tokat gibi çarptığı bir film. çöpten ekmek çıkarır gibi kitap çıkaran bir adamın hikâyesi. istanbul'un öteki yüzü. gri, yorgun, gerçek istanbul. bir gün bir kitap okudum ve bütün hayatım değişti durumu. gerçekten öyle olabiliyor. samimi bir hikâye.
  
  (bkz: oktay çetinkaya)