ekşi günlük

• bu yaşta ilk kez baştan sona kendim patates kızartması yaptım, çünkü oğlum istedi.
  sonuç başarılı olsa da bu cahillikle nasıl hayatta kalacağım, yaşayıp görelim bakalım...
• balkanlar'da mekik dokumak:
  1-) ana diyarı yunanistan:
  ---selanik---
  görsel
  görsel
  görsel
  ---litochoro---
  görsel
  ---meteora---
  görsel
  görsel
  görsel
  ---delphi---
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  ---glyfada---
  görsel
  görsel
  ---korint---
  görsel
  ---miken---
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  ---sparta---
  görsel
  görsel
  ----
  2-) baba diyarı bulgaristan:
  ---nesebar---
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  ---silistre---
  görsel
  görsel
  görsel
  ---rusçuk---
  görsel
  görsel
  görsel
  ---tırnova---
  görsel
  görsel
  ---haskovo---
  görsel
  ---perperikon---
  görsel
  görsel
  görsel
  ------
  3-) bu diyar türkiye:
  ---silivri---
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  ---tuzla, istanbul---
  görsel
  ---kayalı barajı, kırklareli---
  görsel
  görsel
  ---güneyli, gelibolu---
  görsel
  görsel
  --
  (2025 yaz tatili/2)
• kışın yaptığım yürüyüşleri o kadar özlüyorum ki sözlük. sürekli bunu zihnimde canlandırırken buluyorum kendimi. soğuk havanın verdiği o çelik gibi hissiyat gözlerimi yuvalarında yuvarlandırıyor. inanılmaz bir haz çünkü. kendime olan inancımı arttıran bir aktivite soğukta yürümek. bu yere batasıca mevsimin gidişini büyük bir hevesle ve hasretle bekliyorum.
  
  bunun dışında birkaç gündür zihnimde dönen bir şey vardı, kesinleştirdim. uzun vadeli sayılabilecek bir hedef bu. gerçekleştirmekle ilgili kesin kararı verdim. maalesef kimseyle paylaşamıyorum henüz. gerçekleştiğinde güzel olacak ama.
  bir de bundan hem ayrı hem de o kadar ayrı olmayan bir zaman diliminde gerçekleşecek başka şeyler planladım. bunun için bambaşka bir ajanda oluşturup gizli bir çalışma olarak onu da yürüteceğim.
  
  ben böyle bir şeye heveslenince ya da üstüne düşündüğüm şeyleri normalde anlatmayı, konuşmayı çok severim fakat bunun insanlarla olan versiyonunun gerçekten o kadar iyi bir şey olmadığını artık iyice anladım maalesef. belki bu yüzden daha çok kağıda dökmeye başladım. bazen de gelip kabaca burada anlatmayı seçiyorum. detaylara zaten girmeyeceğim konusunda kendimle sözleştim ama maalesef ve belki de doğal olarak anlatıp paylaşma ihtiyacım baki. bu satırları da yazma sebebim bu aslında. bu ihtiyacımı karşılamanın mini bir yolu bu.
  
  söyledim, rahatladım biraz. nice.
• dün kızımı kucağımdan indirip örtüsünün üzerine yatırdım. ağlamaya başladı. baktım gözüne," sen birazcık numara yapıyorsun, iyisin "dedim. gülmeye başladı. daha iki buçuk aylık, beni manipüle ediyor ya. :)
• sevgili hayat, artık bit.