82 entry daha
  • israfın haram olduğu muhakkaktır. kalbin hastalığıdır ve kötü bir huydur. dinimizin, hasisliği, cimriliği, israftan daha çok kötülemesi, israfın cimrilik kadar kötü olmadığını göstermez. hasisliğin daha çok kötülenmesi, insanların çoğu yaratılıştan, mal biriktirmeyi sevdiği içindir.

    hadiste; "kıyamet günü herkes, dört suale cevap vermedikçe hesaptan kurtulamayacaktır; "ömrünü nasıl geçirdi, ilmi ile nasıl amel etti, malını nereden, nasıl kazandı ve nerelere harç etti, cismini, bedenini nerede yordu, hırpaladı" buyruldu.

    israf, malı helak etmek, faydasız hale getirmek, kullanılmayacak hale sokmak, kırmak, kesmektir.

    yemek artıklarını dökmek, çatalı, kaşığı, tabağı, tası ekmekle veya parmakla sıyırıp yemeden önce, kapları ve parmakları yıkamak ve silmek israftır. sofra bezi ve masa üstüne düşen ekmek ve yemek kırıntılarını toplamayıp atmak da israftır. bu kırıntıları toplayıp kedi, köpek, koyun, sığır, karınca, kuş, tavuk gibi hayvanlara yedirmek israf olmaz. fasulye, pirinç, nohut gibi şeyleri yıkarken dökmek ve dökülenleri toplamamak israftır. elbise, çorap, ayakkabı gibi giyim eşyasını iyi kullanmayıp, çabuk eskitmek, onları yırtmak, yıkarken suyu, sabunu çok harcamak, elektriği, doğalgazı boş yere kullanmak, hep israftır.

    doyduktan sonra fazla yemek de israftır. yalnız, misafir utanmasın diye, yemek sahibinin fazla yemesi ve orucu rahat tutmak için sahurda fazla yemek israf değildir.

    ekmeğin pişkin yerini ve içini yiyip, kenar ve kabuklarını atmak israftır. bırakılan kısımları başkası veya hayvan yerse israf olmaz. sofraya, riya, gösteriş, şöhret için fazla ekmek koymak da israf olur.

    israfın birçok sebebi var:

    birinci sebep, sefahattir. çok kimseyi israfa alıştıran budur. sefahat, kalp hastalıklarının biridir. sefihlik, aklın az ve hafif olmasıdır. çok kimse, yaratılışta sefih olur. zengin çocuklarının çoğu, israfa alışmakta ve sefih olmaktadır. sefahati arttıran bir sebep de, insanların çok hürmet, saygı göstermesi, yüz vermesi, methetmesidir. amirlerin, zenginlerin çocukları bu yoldan sefahate düşmektedir.

    ikinci sebep, israfı veya çeşitlerinden birkaçını tanımamaktır. israf olduğu bilinmez, hatta cömertlik bile sanılabilir. lüzumsuz yere, yasak, zararlı yerlere verilen mal, cömertlik zannedilebilir.

    diğerleri ise şöyle: riya ve gösteriş yapmak, gevşeklik ve tembellik, haya etmek, sıkılmak, en son olarak da dini kayırmamak, islamiyet'i gözetmemektir.
hesabın var mı? giriş yap