karamazov kardeşler

• "ömürleri boyunca aktörlük etmiş bazı kart yalancıların hayatında öyle anlar vardır ki, kırıtmalarının sonunda birdenbire gerçek bir heyecanla ağlayıp titremeye başlarlar. oysa hemen o anda (ya da bir an sonra) kendi kendilerine, “yalan söylüyorsun koca utanmaz, şimdi bile şu kutsal hiddetine, hiddetindeki kutsal ana rağmen sadece aktörsün!” demeleri mümkündür."
• "bağışlamış veya bağışlamamışız, ömrümüzün sonuna kadar birbirimizin ruhunda kalacağız;böyle bu..."
  
  kitapta geçen bu cümle beni çok etkilemişti. mesele affetmek yada affetmemek değildi ki, sadece ruhta olan yankıydı.