ekşi itiraf

• ne zaman kuğulu park'a gitsem, kafama güvercin çarpıyor. bu dört beş kez başıma geldi. sonuncusu da dün gerçekleşti.
  
  dün arkadasla görüşmek üzere kuğulu park'ta yürüyordum. güvercin dostumun biri, alnımın üst kısmına tokat atar gibi çarptı ve sol tarafa uçup, ileride bir yere kondu. "bakayım kafası yarıldı mi?" der gibi bana doğru baktı ve geri uçtu.
  
  eğer burayı okuyorsa o güvercine sesleniyorum, her seferinde sen çarpıyorsun değil mi? beni sal artık kardeş. bak bir dahakine kedi maskesi takacağım. hadi o zaman carp bakalım köfte seni.^*
• sabah ezanlarını dinlemeden uyumuyorum artık.
  hayatımın buraya evrileceğini asla bilemedim. ne derdin var diye yapay sorulara artık cevap vermiyorum. çünkü ben yaşayan bir ölüyüm artık.
• bir süre önce sevgilimden ayrıldım. aslında bu ayrılma karşılıklı oldu ama benim duygularım ona karşı hala çok yüksekti ondan ayrıldığım zamanda.
  
  aradan geçen sürede onu birçok kez rüyamda gördüm. tam unuttum artık aklıma bile gelmiyor dediğim zamanlarda bir anda rüyama giriyor ve bütün dengemi alt üst ediyordu. bu rüyaların hepsinde de bana karşı çok kızgın oluyordu ve asla mutlu olamıyorduk.
  
  dün uzun bir aradan sonra onu tekrar rüyamda gördüm. ama bu sefer daha farklı bir rüyaydı, favori kafemizde yine oturmuş hayatlarımız hakkında konuşuyorduk. tam da o an, rüya sırasında artık onu sevmediğimi fark ettim. o an çevremizdeki her şey eskisi gibiydi ama artık ne ben ne de o eskisi gibi değildik.
  
  hayatımızda bir dönem bulunmuş ve yoğun duygular yaşamamıza yol açan insanları elbette özlüyoruz ama ayrılık bir kez gerçekleştikten sonra artık eskiden olduğumuz kişi olamıyoruz. yine karşımızdaki kişi de eskiden bildiğimiz kişi değil, sevdiğimiz kişi artık sadece anılarda saklı.
  
  bu yüzden eskilerinizden uzak durun. siz onları değil, onlarlayken yaşadığınız hisleri özlüyorsunuz ve artık o insanla bu hisleri tekrar yaşamanız mümkün değil.
• ben atandım. merkezi atama ile kimsenin referansını kullanmadan bir mazlumun ahını almadan kendi emeğim bilgimi kullanarak atandım bugün. ama sadece korkuyorum. 9 doktordan rapor birçok ayrıntı ve bki denen kilo saçmalığı var korkuyorum. yine de ben atandım. herkesin yolu çiçek dolsun. hiçbir şey zoruma gitmemişti ilk okuldan sınıf arkadaşım evlenmemişsin de o kadar da zekiydin. hani okula seni 3. sınıftan başlatacaklardı. bak bir şey olamamışsın demişti. ama ben atandım. yeni şehir yeni hayat. dimdik yanımda arkamda duran yarenim sevdiğim. mutluyum.
• sürekli yeni insanlarla tanışmak arzusu gibi bir zaafım var.
  altında ne yatıyor hiçbir fikrim yok.
  her gün birkaç tanımadığım insana mesaj atıyorum, birkaç kişi de bana.
  bir gün başıma iş alacağım diye korkuyorum.
• cam kırıklarını topladım yerlerden, kan revan içinde kaldım.
• kafam çok karışık ama sade bir karışıklık bu son zamanlarda. bu, hem değişik hem de garip. çok uzun bir şey yazmam gerekiyormuş gibi hissediyorum ama yazmıyorum. nedenini de sanırım bilmiyorum. bu, garip.
• kedileri çok seviyorum.
  
  keşke denize yakın, bahçeli -ama şöyle kocamaaaaan bahçeli- bir evim olsa da bahçemde beslesem şöyle en şapşalından birini..
• yıllardır birini ekleyip konuşmaya konuşmaya nasıl tanışılacağını unuttum.
  böyle şeyler aşırı zor geliyor.
• ekşi sözlük ile nispeten geç denebilecek bir zamanda 2010'ların başında tanıştım. okudukça vay be insanlar bir sürü şey hakkında ne çok şey biliyor diye düşündüm, büyülendim. o kadar büyülendim ki burada yazar olabileceğim ancak 3 sene sonra aklıma geldi ama bir şeyler yazmak için değil de daha rahat takip etmek için istedim onu da. yıllarca çaylaklıktan sonra çok kötü bir zamanda birden yazar oldum. süreç benim için böyleydi.
  sözlüğün şimdi geldiği noktaya bakıyorum ve çok üzülüyorum. ekşi sözlüğün kutsal bilgi kaynağı olmaktan çıkıp farklı düşünene küfretme, trollerin gündem belirleme alanına dönüşmüş durumda maalesef. umarım düzelir.