tanımadığın birinin entrylerini okumak

• son 3-5 seneye kadar eğlenceli bir psikolojik yolculukken son yıllarda yazarların sığlaşması sebebiyle anlamsız hale gelmiştir.
  
  eskiden 10-15 entry okuyup yazarın karakteri, hayata bakışı ve zevkleri hakkında en yakınlarının dahi bilemeyeceği kadar derinliğe ulaşırken günümüzde yerini sikindirik fotoğralara ve ergence laf sokuşlara bırakmıştır.
• umumiyetle bunu yapıyoruz zaten... sözlükte kaç kişi tanıyorsunuz?
• eskiden çok yapardım bunu, artık çok az olmak için bile az yaptığım oluyor. hani belki bütün yazdıklarını bitiremezdim ama hakkıyla, layıkıyla okurdum o yazarın yazdıklarını. bazılarına platonik hisler beslerdim, hayatının bir yerinde olmayı arzu edecek kadar heyecanlanırdım. bazen sohbet etmek için bile değil, o kişiye bir merhaba kadar değmek için, bana tanıdık yerden yazdığı bir şeyde selam verdiğim olur hala.
  
  ama yazılarında bir şarkıda hissettiklerim kadar heyecanlandığım kişilerin o yazdıkları kişi olmayabileceklerini tecrübe edecek kadar kişiyle konuştum. evet, o beni heyecanlandıran şeyler o kişinin kaleminden dökülüyordu ama kaleminden dökülenler ve buraya yazmayı seçtikleri dışında da var olan tarafları vardı o insanların.
  
  bu benim için de geçerli. bazen onca entry'e rağmen yazdıklarımı okuduklarını söyleyenler oluyor. neyi beğendiklerini tam bilmiyorum ama orada gördükleri kişiye yazmak istiyorlar. ama buldukları kişi umdukları kişi olmayabiliyor.
  
  bunu ekşi yazarlığı için değil, gerçek yazarlar için de düşünürüm, düşünsel, üretken dünyalarından taşanları gördüğümüz insanların yazılarında bir şey buluyoruz. bulduğumuz şey o insanın kendiymiş kabulü oluşuyor, bu yanılgı beni bazen düşündürür. edebiyat dedikoduları başlığı'nı bu sebeple ilginç bulurum. kanı beş para etmez kaliteli yönetmenleri nasıl değerlendireceğimi bilemediğim anlar yaşarım.
  
  birinin yazdıklarını okumak, ne kadar öznel yazarsa yazsınlar, onların gösterdiği ve benim anlayacağım kadar. bunu kabul ettikten sonra aldığım zevkin puanı biraz düştü. çünkü sonunu ön yargıyla düşünen kahraman olamıyor.
• sürekli yaptığım aktivite. çnce bakıyorum fotosu hatun mu. hatunsa hemen entrylerini okurum. bilgi sahibi olurum. sonra hemen mesa kutusuna giderim ve memesini sorarım. sonra bazıları engelliyor gerçi. teşekkürler.
• bazı başlıklara gidip bakıyorum. hayvan düşmanı, kadın düşmanı, türklük düşmanı, akp yanlısı kim varsa engelliyorum. çünkü bu insanlar ile burada bile muhatap olmak istemiyorum. keşke sosyal hayatta da böyle bir şey olsa. üstünde qr kod olsa da okutunca ne bok olduğu belli olsa.
• ağır kezbanlıkla itham edilebilirsiniz dikkat edin. teşekkür ederim arkadaşlar. meriçlikten sonra bunun ne zaman geleceğini merak ediyordum hehehe...
  
  şimdi gelelim diğer duruma. eskiden dikkatimi çeken herkesin entrylerini okuyan ben artık bunu yapmıyorum bile. çok sıkıcı olabiliyor. o yüzden ilk 20-30 entry yeterli. tamam takip ettiklerimi okuyorum zaten hep o ayrı ama bazıları harbiden okunmayı hak ediyor.
• (bkz: göz hakkı)
• namuslu bir ekşisözlük yazarı olarak, evlenmeden okutmam! ne münasebet ya?!
  -benden önce kimbilir kaç kişiye okuttun bu entryleri?
  -aşkım hayır... ilk kez sen okuyorsun. lütfen inan bana!
• 4 çeşit insana denk gelme olasılığın var.
  en azından benim tecrübelerime göre:
  
  1 grup ki bu en yaygın olanı, beyin yerine saman taşıyan boş beleş tipler. çoğunlukla erkekse redpill, incel, komplo teorileri ile kafayı bozmuş; kadınsa hep güzelliğinden ve prensesliğinden bahseder, ilgi budalalığı yapar durur.
  
  2 zeki ama karakter yoksunu tipler. bunların entrylerinde keskin zeka ve taş gibi merhametsiz kalp sezinlersiniz. antinatalist, mizantrop falan oluyorlar. bunlar beni ürpertir, bilmiyorum neden huzursuz hissederim.
  
  3 ağlaklar. tüm entryleri aşk acısı, hayatın sillesini yemiş, kandırılmış, dünya buna dar, yaşamak yalan... öfff duygu sömürüsü delileri.
  
  4 hem akıllı, hem empat, hem yaratıcı, hem de doğal insanlar.
  bunlara denk geldim mi seri fav atarım.
• sıkça yaptuğım şey. birinin günlüğünü karıştırmak gibi haz veriyor.