yaşlandıkça bilgisayar oyunlarından zevk alamamak

• böyle düşünen bir ben değilmişim.büyük bir hevesle aldığım oyunları 5-10 saat sonra bitiremeden bir kenara atıyorum.eskiden bitirmeden yarım bıraktığım oyun olmazdı şimdi senede 20 oyun alıyorsam 1 tanesini zar zor bitirebiliyorum ve hiç biri eski zevkleri vermiyor.
• 27 e girdim her geçen gün daha da çok oynamaya başladım
• yeni nesil oyunlardan kaynaklanan sorun. çok hızlılar ve aşırı derece görsellikten dolayı hikayeden kopuyorsunuz. bazılarında hikaye bile yok.
  
  ben alternatif olarak daha yavaş oyunları tercih ediyorum. civ 5 örneğin. 6 çıktı ama ben 4 'ü yeni yeni 5'e evirdim. yavaş sakin ve uzun soluklu oynuyorum. bazen bir oyun 2 ay sürebiliyor. aynı tarz diyerek aldığım bir çok oyundan sıkıldımm. ağır rts hasreti ile aldığım dawn of war 2 o kadar sarmadı. çünkü oyun hızlı idi. hala bilgisayarımda (bkz: level) den gelen master of orion 2 ve starcraft 2 var. master of orion göreceli olarak başladığım an en az 3 saatimi yer ama çok özlemem lazım.
  
  birde şu remastered olan red alert 2 gelirse tadından yenmez dünya.
• 20'li yaşların başında başladı bu süreç bende. 15 yıldır zaman zaman metroda oynadığım basit telefon oyunları dışında oyun oynamıyorum. içimdeki çocuk, bu diyardan dönmemek üzere göçeli çok oldu sözlük.
• çocukken; büyüklerin sokakta saklambaç oynamamasına, doktor adlı oyunla birbirini kovalamamasına, boş boş sokaklarda takılmıyor olmasına çok ama çok şaşırır sürekli bunu sorguladım. içimdeki dışarıda oyun oynama isteği o kadar yoğundu ki büyüdüğümde de sokakta aynı oyunları oynayacağımı düşünürdüm. babama sorduğumda benim oyun çağımda olduğumu tadını çıkarmam gerektiğini büyüdüğümde zaten içimden gelmeyeceğini zevk almayacağımı söylerdi. inanmazdım tabii ki. zamanla zevk aldığım her şey ben anlayamadan değişti. bir bakmışım ve ben büyümüşüm.
  yaşlandıkça sadece bilgisayar oyunlarından aldığımız zevk kaybolmuyor. ben kendim için hangi zevklerimin azaldığını zamanla tecrübe edeceğim. bakalım neler değişecek?
• biraz sıkıntılı bir önermedir, zira "yaşlandıkça bilgisayar oyunlarından zevk alamamak" diye bir şey yoktur, "bilgisayar oyunlarından zevk almadıkça yaşlanmak" diye bir olgu vardır.
  bu duruma bir yan önerme getirmek gerekirse, çağımızda bilgisayar ya da video oyunlarının git gide kolaylaştığı gibi bir durum da ortaya çıkmaktadır, ki zorluk/zevk oranını zamanında çok iyi yakalamış oyunlar hala da efsane olarak varlığını sürdürmektedir.
  
  edit: emotional mouse 'un önerisi ile lakin - zira değişimi gerçekleştirildi.
• büyüyün biraz. kocaman herifler oturmuş oyun oynuyorlar. koca adam oyun oynamaz. spor yapar.
• bana göre yaşlandıkça zevk alamamak değil de yaşlandıkça daha seçici olmak desek daha doğru. ilk oyun oynamaya başladığım zamanları hatırlıyorum da, ne olduğu önemli değildi oyun olması onu oynamam için yeterliydi resmen. büyük bir açlık, büyük bir istek vardı. fakat büyüdükçe iyi ve kötüyü ayırt edebiliyor ve oyun türleri konusunda daha seçici oluyoruz. belki 2 ayda bir oyun bitiriyorsun ama en azından o bitirdiğin oyun seni tok hissettiriyor.
• o eşiği geçeli nerdeyse 20 sene oldu.
  ilk bilgisayarımız amstrad idi. 128 kb hafızası ve disket sürücüsü vardı. onla basic programlama dilini çözmüş ve lise üçte iken basic dilinin sayesinde bilgisayar derslerin de notlarım yüksek gelmişti.
  sonra hayallerimi süsleyen commodore 64 namı diğer c64aldım. ona da disket sürücü aldım ve kafa ayarı yapmadan disketlerden oyun dünyasının içine akmıştım. bir river raid, boulderdash, test drive gibi sayısız oyunları keyifle oynadım. sonra pc aldım 30386 dx. 20 mb hdd bile vardı lan. orada da fazla oyun oynamadım.
  sonra internet kafecilik furyasında kafede çalıştım. çoklu oyunlardan quake 3 arena, nfs 2 se efsanesi, half life derken oyunlardan sıkıldım. (1998-2001).
  sonrası mobil telefonlar. artık hic bir oyundan c64 teki kadar zevk alamadım.
  evet yaşlandık ve bunu kabul ediyorum.
  
  edit: 20 mb hdd yerine 20 gb hdd yazmışız anasını satim. düzelttim entryi . uyaran arkadaşa teşekkür ediyorum.
• 1080 ti elimde kaldı. yeminle aynı durumdayım.
  
  tanım: gerçek olan ve düşündükçe bu durum içinde olan bendenizi üzen konu.