mesleğin getirdiği takıntılar

• (bkz: mükemmelliyetçilik)
• (bkz: konuşurken dişlere odaklanmak)
  (bkz: günde dört kez diş fırçalamak)
  (bkz: sigara bağımlısı kişiye azar kaymak)
• hemen her anda.ne ters gidebiliri düşünuyorsun. bir kamu kurumunda kontromastristim de ben.
• günlük hayatımda da sık sık çevreme “anlaşılmayan bir nokta var mı “ diye sormak .
• herkese eldivenle dokunma isteği. olmuyor tabii ama normal karşılansa 7/24 eldivenle gezerim.
• ölçüm ve ölçü manyaklığı.
  
  sanırım hiçbir mühendis "göz kararı" ve "tahminimce şu kadardır" tarzında bilgi almayı sevmez.
  
  mesela yemek tarifi izliyorsunuz. anlatan kadın diyor ki: "göz kararı yağ, aldığı kadar un ekliyoruz."
  
  wtf?
  
  ben neden tarif açtım o zaman? detaylandırarak anlatın da uygulayalım değil mi?
  
  el ayarımız, göz kararımız bir mi?
  
  "tek kişilik tarif için yarım su bardağı kullanmalısınız." gibi yorum ve inisiyatife daha kapalı anlatımlar lazım^*
  
  zaten biz de sizden hassas mutfak tartılı ölçüler istemiyoruz.
  
  edit : kimyacılar ve kimya mühendisleri bu kanalları izlerken kriz geçirip bayılıyormuş diyorlar :)
  
  -kimya laboratuvar derslerinde teorik verilen ölçüyü kaçırmaya başladığınız an deney hata yüzdeniz bir kuş misali uçaaar gider...
  
  bu durumlar sonucunda %900 gibi absürt ötesi hata oranları olabiliyordu...
  
  maalesef yaşandı :)
• her işi bir projeye dönüştürmek, sonra proje yöneticisi ve teknik lider olarak kendimle kavga etmek.
• her şeyi ayrıntılı ve ince düşünmek.
  her olgunun ya da olayın sebebini merak etmek, olayın temeline inmek, tarihini irdelemek.
  ayrıca hayatımda olan kişi ve eşyaların her ayrıntısını bilmeye takıntılı olmak.
• sorgulamak, sorgulamak, sorgulamak. sonunda sorgulamanın bokunu çıkarmak ama bokunun çıktığının farkında olmamak.
• risklere karşı hep bir b planımın olması.
  hep hayatı garantiye almak istemek